As letras que puxo Carvalho Calero, o tomo da súa historia da literatura, as obras de teatro distópicas e malas, os poemas. A gramática... Non fomos un país sen gramática, nin poesía. As letras son túas. E os versos, esculcados. E a idea de ser país.
Teño ese groso volume na man, esa enciclopedia que fixo máis nación ca calquera outra cousa, que afastou o autoodio a través da cultura.
Feliz 17! Feliz celme da Patria Galega!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario