Eu vin ó lonxe as montañas de Palestina
dirixíndome á fronteira
no cadillac anos 50 dun contrabandista
xunto á muller
da única vez que amara.
E vin Damasco-terra liberada
con Habache e Hawatmi de veciños
e varios centos de vellos cheikhs
que, baixo a foto de Al-Asad
non traizoaran.
En oases de deserto digno
reperpetrei todo aquilo do pasado
que o merecía
e rímonos dos museos
nós que viñéramos pra vivir.
Nas neves do norde
eu vin a luz fatal que cegara ós cátaros
apampado, tiven que buscar entre ruinas
pra comprobar o signo
dos constructores míticos.
E ó voltar
vin de lonxe as montañas de Palestina
como era de noite, non vin nada
mais vino todo
pois sempre é noite en Palestina
e os cátaros de oriente agachan soterradamente a súa luz
pois sempre é morte en Palestina
i eu voltando sen cadillac nin contrabandista
sen a muller
da única vez que amara.
(De "Meditacións dun desvariante solitario". Alí Omar, 2003)
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario